Zijn laatste wedstrijd voor het thuispubliek van DSC. Gisteren nam Florian Bastiaens afscheid. Hij doet een stapje terug. Stylist, atleet, teamplayer, heerser in de paalzone. Aanvoerder. Niet gezegend met een dodelijk schot, hoewel zijn doelpunten soms van een ongekende schoonheid waren. Maar ‘angstgegner’ voor de spitsen van de tegenstander. Je kwam hem haast niet voorbij en als dat onverhoopt wel lukte, kwam je hem op weg naar de paalzone toch wel weer ergens tegen. Met Florian als tegenstander een schot kunnen lossen? Alleen onder hele hoge druk. In 2015 maakte hij zijn debuut in de hoofdmacht. Daarna niet meer weg te denken. En hoewel de leeftijd van 31 op dit niveau wel richting het korfbalpensioen gaat, zijn het uiteindelijk de blessures geweest, die hem gedwongen hebben dit besluit te nemen. En dat is jammer maar o zo begrijpelijk. Een speler waarvoor het publiek naar de zaal of het veld komt. In meerdere opzichten.
Gisteren had ik de eer om hem toe te mogen spreken, nadat hij in de wedstrijd tegen landskampioen PKC zijn publiekswissel en de bloemen had gekregen. De emoties bij de selectie en het applaus van het publiek zeggen in zo’n geval genoeg. Nogmaals Flo…… bedankt. We hebben ervan genoten.
Oh ja, Jorgen maakte nog een prachtig afscheidsfilmpje voor Florian (met een beetje van hemzelf en een beetje van mAggI 😉). Een must watch. Je vindt het als je op deze link klikt.
DSC en PKC maakten er overigens een mooie show van om het publiek te vermaken. Lang zat DSC aan het elastiek. De eindsprint van PKC bleek net iets teveel van het goede. Dat was bij DSC 2 wel anders. Die wedstrijd stond in het teken van het afscheid van Marloes, Laura, Fenne, Tycho en Luc maar toch ook wel om te proberen de landskampioen met meer dan 3 doelpunten te verslaan. Dat lukte net niet (19-16), waardoor de poort naar een eventuele kruisfinale (zo goed als) dicht is. Niettemin een mooie prestatie.
Die leverde DSC 3 ook. En hoe. Door de winst op Fortuna 3 verlengen zij het (misschien wel onverwachte) verblijf in de reserve Ereklasse. Moeizame wedstrijd, die pas in de laatste 5 minuten over de streep werd getrokken. Maar 5 gespeeld, 8 punten, kampioenschap misschien nog als toetje...... petje af. Onze A1 gaat volgende week overigens hun 6e en laatste finale spelen. In hun klasse worden de punten keurig onderling verdeeld (ze staan nu bovenaan) waardoor ze volgende week minimaal gelijk moeten spelen tegen De Meeuwen om een langer verblijf in de Hoofdklasse veilig te stellen. Doen ze dat niet, kunnen ze zomaar op de laatste plaats eindigen. Nog één keer knallen dus. Gisteren wonnen ze van SKF. Die stonden voor aanvang wedstrijd bovenaan. DSC stond één keer in de wedstrijd voor. Bij het laatste fluitsignaal. 16-15.
En (tromgeroffel)….. we hebben een kampioen in onze jeugd. De allerkleinsten, onze F2, wonnen bij PSV en werden daarmee ongeslagen kampioen in hun klasse. Een felicitatie aan deze nieuwe helden (en hun trainers) is dan ook op z’n plaats. Top gedaan.
Ondertussen staat de focus ook alweer op het komende seizoen. In de jeugd worden mooie stappen gemaakt om enerzijds het trainersgilde compleet te krijgen, anderzijds wordt stap voor stap gebouwd aan een verdere professionalisering. En er staat een mooie happening op de planning. Aankomende dinsdag 4 juni, komen internationals Annelie de Korte en Koen van Roekel (beiden DVO en Ahoy finalisten) een clinic verzorgen bij DSC voor onze B, C, D en E jeugd. Hoe vet is dat? Ze starten om 18.00 uur (einde 19.30) dus komt dat zien. Technische tips, maar ook inzichten over motivatie en inspiratie en vooral veel plezier. Ook voor onze jeugdtrainers een unieke kans om deze clinic bij te wonen.
We zitten in juni. De maand van de laatste wedstrijden, met elkaar afsluiten op de slotdag, trainen met je nieuwe team, de laatste keer Guus, het WK U17 én de ALV. Datum volgt snel. De ALV waarin we de voortgang op onze diverse strategische thema’s willen presenteren. Er gebeurt veel. Graag nemen we de vereniging daarin mee. Zorg dat je erbij bent.
Fijne zondag.
Edwin Mulder
Voorzitter KV DSC